Grietje is verpleegkundige van huis uit en heeft daarna de opleiding tot anesthesiemedewerker gevolgd. Ze werkt momenteel op het operatiecomplex. Ze reist dagelijks een uur naar het UMCG, maar vindt het dubbel en dwars de moeite waard.
is een heel leuk en divers beroep wat gaat over slapen en ontwaken, pijnbestrijding, reanimaties, traumaopvang, infusen aanleggen, intuberen etc. Ik kom dagelijks met deze werkzaamheden in aanraking. Het is een zeer uitdagende baan waarin zorg, techniek, dynamiek en spanning centraal staan. Deze combinatie spreekt mij heel erg aan!
nog niet zolang geleden maakte ik iets bijzonders mee. Een moeder komt met haar vijfjarige zoontje de OK binnen. Het zoontje verschuilt zich achter zijn moeders benen. Hij krijgt buisjes. Je moet je voorstellen dat zo’n jongetje door een paar deuren is gegaan en ineens een operatiekamer binnenkomt met lampen, apparatuur en acht man in OK-pak. Zo’n ventje voelt dat het allemaal om hem draait. Een onderdeel van de veiligheidsprocedure is dat de KNO-arts de moeder een aantal controlevragen stelt. De aandacht gaat dan even af van het kind en op dat moment duik ik op mijn knieën, zodat ik op ooghoogte met het patiëntje sta. Hij houdt zijn knuffel-eend stevig vast. Het eendje heeft een enorme snavel. “Wie heb jij bij je?”, vraag ik. “Kwak. Hij gaat op mij passen! ”Ik kijk hem aan en zeg: "Zeker, Kwak blijft de hele tijd bij jou". ” Mijn trucje is om eerst de knuffel met de kap onder narcose te brengen en daarna het ventje. De anesthesioloog werkt graag mee. Dat ging geweldig, want “Ssssttt, Kwak slaapt, nou jij ook” en daar ging die. Moeder blij en weg. Buisjes erin. Wanneer we aangekomen zijn op de recovery en het patiëntje weer goed wakker is, vraagt hij: ''Mevrouw, mag ik nog een keer?” Moeders schiet in de lach en ik ook natuurlijk. De moeder toonde haar dankbaarheid, waarna ik verwees naar de teamprestatie, “Wij doen het graag perfect, mevrouw!” Ik hoop nog veel van zulke mooie narcoses te mogen geven.
bestaat uit late, nacht- en weekenddiensten. Tijdens deze diensten is er geen regulier operatieprogramma draaiende. Ik weet dus niet wat ik van te voren ga doen. Zo kan het zijn dat ik op het ene moment mijn mail zit te lezen achter de PC en ik bij wijze van twee minuten later met de anesthesioloog naar de CSO loop om een urgent A-trauma op te vangen. Dit vergt een stukje extra flexibiliteit.
fungeer ik als werkbegeleider, ben ik aanspreekpunt voor het dedicated specialisme KNO en draag ik mijn steentje bij in de medische hulpmiddelencommissie. In mijn vrije tijd mag ik graag fotograferen, reizen, shoppen, socializen… Mijn dagen zijn soms tekort.
zou ik graag werkzaam willen zijn op de ambulance, de traumahelikopter én de operatiekamers. Het hele spoedpakket in één. Dat lijkt mij de ideale baan!
