Ik ben geboren en getogen
in Amsterdam en studeerde Geneeskunde aan de VU. Tijdens mijn coschappen heb ik voor de mogelijkheid gekozen om een gedeelte van de opleiding in Zuid-Afrika en Suriname te volgen. Door mijn ervaringen in Kaapstad, heb ik bij terugkomst in Nederland ervoor gekozen mij verder te verdiepen binnen de chirurgie. Uiteindelijk ben ik aan het LUMC gepromoveerd op bariatrische chirurgie. Tijdens mijn laatste jaar chirurgie in het UMCG ontdekte ik echter dat ik breder wilde kijken.
De generalistische zorg
als kern van de huisartsgeneeskunde sprak mij erg aan. Bovendien blijf je je als huisarts ontwikkelen, bijvoorbeeld als kaderarts. Plus er komt een stukje ondernemerschap bij kijken. Ook was ik op zoek naar een goede werk-privébalans. Daarom heb ik uiteindelijk voor huisartsgeneeskunde gekozen en niet voor chirurgie. Ik heb tijdens het lotingsproces aangegeven dat ik graag in Groningen de opleiding wilde doen. Er is hier het concept AIOS in the lead, waarbij je inspraak kunt hebben in hoe de opleiding er voor jou uit ziet. Groningen is bovendien een grote regio met veel mogelijkheden. Er zijn stadse problemen, maar je hebt ook plattelandsproblematiek. Dat sprak mij enorm aan.
Een dag nadat ik hoorde dat ik was ingeloot
in Groningen, heb ik laten weten dat ik interesse had in een plek op een Waddeneiland. Ik woon en werk nu op Ameland. Ik word hier herkend in de supermarkt en begroet. Dat is echt wel een groot verschil met wonen en werken in Amsterdam. Ik dacht dat Amelanders wat stug zouden zijn. Maar zolang jij jezelf bent en niet te hoog van de toren blaast, maak je snel contact met de lokale inwoners.
Ik voel me elke dag meer thuis
binnen de huisartsgeneeskunde. In het begin voelde het onwennig om de stap vanuit het ziekenhuis naar de huisartsenpraktijk te maken. Maar uiteindelijk is dit een goede stap geweest en heb ik het erg naar mijn zin in de praktijk. Ook is het fijn dat er binnen de opleiding één terugkomdag per week is vrijgemaakt voor je ontwikkeling. De randvoorwaarden van die dag zijn ook goed geregeld.
Voor mij wordt zelfs de bootovertocht vergoed. Door in juni van dit jaar het voorzitterschap over te nemen van de Landelijke Organisatie van Aspirant Huisartsen (LOVAH) Groningen, hoop ik samen met het instituut en mijn medebestuursleden mee te kunnen denken over de ontwikkelingen binnen de Huisartsopleiding. Er is al vrijheid om delen van de opleiding anders in te vullen. Zo heb ik vanwege eerdere ervaringen op de chirurgie ervoor gekozen om mijn opleiding te verkorten door middel van een vrijstelling. Ik begin daarom eerder aan mijn derde jaar en ga mijn opleiding sneller afronden. Maar je kunt er ook voor kiezen om een alternatieve stage te lopen. Je kan de opleiding dus op je eigen situatie en wensen afstemmen: AIOS in the lead.
Mijn groep bestaat
uit 15 huisartsen in opleiding. Het is erg fijn om met je medestudenten ervaringen te kunnen delen wanneer zich situaties voordoen waar je nog weinig of geen ervaring in hebt. Bijvoorbeeld als je voor het eerst een euthanasie meemaakt of een palliatieve sedatie. Dan is het heel fijn om het moment te kunnen delen met groepsgenoten. Je hoort ook hun ervaringen bij andere praktijken. En iedereen neemt zijn eigen achtergrond mee. Zo heb ik achtergrondkennis vanuit de chirurgie, maar hebben andere studenten kennis vanuit de gynaecologie en longgeneeskunde.
Onze groepsbegeleiders zijn
erg betrokken. Ze zijn er op gefocust om jou als individu op te leiden in een veilige leeromgeving. Als ik ergens mee zit, kan ik altijd een-op-een met ze spreken. Ze hebben echt hart voor hun vak. De energie straalt er vanaf en dat maakt het erg leuk om met ze te praten. Ze delen hun eigen ervaringen op de terugkomdagen en zo hoor je ook weer andere visies op het vak.
De combinatie met een jong gezin
is minder zwaar dan ik had gedacht. Ik merk dat de overstap van het ziekenhuis naar de huisartsgeneeskunde me veel rust heeft gegeven. We hebben een vaste opleidingsdag en minder onregelmatige diensten. Ik kan voor m'n gevoel nu meer bij mijn gezin zijn. Er is bij de Huisartsopleiding UMCG ook de mogelijkheid om de opleiding parttime te doen, dan heb je drie in plaats van vier stagedagen per week.
Ik wil in mijn derde jaar
gaan kijken of ik me meer wil gaan verdiepen en hierna een Kaderopleiding wil gaan doen. Ik heb nog altijd interesse in de snijdende kant. Hier op Ameland heb je ook een EHBO-functie en doe ik kleine chirurgische verrichtingen. Of misschien wordt het toch meer iets binnen de preventieve geneeskunde of het meten van kwaliteit van zorg binnen de huisartsgeneeskunde. Ik wil in ieder geval graag in een praktijk met meerdere huisartsen werken. Ik denk dat je met elkaar, en met de kennis van elkaar, verder komt.
Het mooiste van het huisartsenvak
is dat je huisarts kunt zijn van wieg tot graf. Je kunt op één dag het leven zien gaan en het leven zien ontstaan, als je een geboorte doet net nadat je iemand palliatief hebt gesedeerd. Dat is natuurlijk specifiek voor hier op het eiland, maar wel erg bijzonder. Je maakt als huisarts iemands hele levensloop mee en ziet de familiare banden, dat vind ik erg leuk.
Lees hier meer over de opleiding tot huisarts.