Ik wist al toen ik jong was
dat ik operatieassistent wilde worden, vertelt Marloes. Ik keek op tv alle programma’s die met het ziekenhuis te maken hadden. Ik dacht altijd; ik word verpleegkundige, maar toen leerde ik iemand kennen die in opleiding was tot operatieassistent. Ik had er nooit bij stil gestaan dat die functie ook bestaat, maar ik was meteen om. Zodoende werkte ik op mijn 17e al op de OK.
Ook ik wilde op mijn 17e aan het werk op de OK en starten aan de opleiding tot operatieassistent, vertelt Desmae. Ik wilde altijd dokter worden, maar ik zat op de havo en wilde heel graag van de middelbare school af. Ik kende mensen die werkten als operatieassistent en ik heb hun veel vragen kunnen stellen. Omdat ik in eerste instantie niet werd geselecteerd voor de opleiding ben ik aan de opleiding tot verpleegkundige begonnen, maar ik wilde eigenlijk gewoon operatieassistent worden. Gelukkig ben ik een half jaar later alsnog aangenomen voor de opleiding en kon ik op mijn 18e op de OK beginnen.
Ik kwam naar Groningen voor
de liefde, vertelt Marloes. Ik werkte daarvoor als operatieassistent in Deventer. Daar heb ik mijn opleiding ook gedaan. Ik heb bij het UMCG eerst voornamelijk binnen het specialisme orthopedie gewerkt. Na 7 jaar was ik toe aan verandering en wilde ik graag nieuwe dingen leren. Daarom heb ik besloten om de overstap te maken naar de Thoraxchirurgie. Dat is een goede keuze geweest, want het is een heel tof specialisme met veel operaties die in andere ziekenhuizen niet worden uitgevoerd.
Ik ben na mijn opleiding eerst in Heereveen gaan werken, maar wilde graag weer terug naar Groningen omdat ik hier vandaan kom, vertelt Desmae. Ik heb bij het UMCG gesolliciteerd, eigenlijk met het idee om bij een andere sector van het operatiecentrum aan het werk te gaan. Ik wist toen nog weinig van de Thoraxchirurgie af. Het specialisme komt weinig aan bod in de opleiding tot operatieassistent. Tijdens een meeloop dag heb ik ook bij de Thoraxchirurgie gekeken en dat vond ik heel interessant. Met name omdat ik daar de kans kreeg om nieuwe dingen te leren en weer een opleiding te gaan doen. Nu zit ik hier echt op mijn plek.
Als operatieassistent op de Thoraxchirurgie
ben je grotendeels instrumenterende operatieassistent of ga je omlopen tijdens een operatie, vertelt Desmae. We worden een dag van te voren ingedeeld op een bepaalde operatiekamer. Meestal werk je bij twee operaties op een dag. Bij de ene operatie instrumenteer je, dat betekent dat je aan tafel staat en de chirurg assisteert. Bij de andere operatie loop je om, dat betekent dat je de schakel bent tussen het steriele en niet steriele deel van de operatiekamer. Voorafgaand aan de operatie leg je als operatieassistent alles klaar. Vervolgens wordt de patiënt voorbereid op de operatie door de anesthesie. Dan komen wij terug naar de operatiekamer en start de operatie.
Vanuit de periferie ben ik gewend dat je als operatieassistent ook een derde rol kunt hebben bij een operatie, als assisterende operatieassistent. Maar binnen een UMC werken over het algemeen veel arts-assistenten die moeten leren opereren, dus die nemen die assisterende rol op zich. Dat neemt niet weg dat er binnen de Thoraxchirurgie wel operatieassistenten werken die kunnen assisteren bij operaties. Dit noemen we een operatieassistent met chirurgische vaardigheden (OACV). Die hebben daar een aanvullende opleiding voor gedaan.
Ik ben sinds kort onderdeel van het regieteam, vertelt Marloes. Ik sta nog steeds veel aan tafel als operatieassistent, maar ik heb daarnaast een rol als dagcoördinator. Ik zorg er dan voor dat alles op een dag goed verloopt en ik ben vooral met administratieve taken bezig.
Eén van de leukste dingen
van onze functie, is dat je van te voren nooit echt weet hoe een dag verloopt, vertelt Marloes. Soms duurt een operatie een hele dag, soms duurt een operatie minder lang dan verwacht. Daarnaast komen er regelmatig spoedoperaties tussendoor, omdat er dan bijvoorbeeld aanbod is voor een long- of harttransplantatie. Op zo’n moment wordt het hele programma over de kop gegooid. Geen dag is dus hetzelfde en het is rennen of stilstaan. Dat vraagt een bepaalde mate van flexibiliteit en je moet het ook leuk vinden om adrenalinestootjes te voelen op een dag.
Ik denk dat we dat rennen juist het leukst vinden, vertelt Desmae. Als je stilstaat, ben je eigenlijk aan het wachten om te gaan rennen. Daar ben je eigenlijk altijd mee bezig.
Het unieke van het werken op de Thoraxchirurgie
is dat je hier weer een opleiding mag doen, vertelt Marloes. Over het algemeen is er weinig bij- en nascholing voor operatieassistenten, dus voor operatieassistenten die langere tijd binnen een ander specialisme gewerkt hebben, maakt dat de overstap heel leuk. Het betreft een aanvullende opleiding van een half jaar in Amsterdam. Het is een informatieve en leerzame opleiding die alle operatieassistenten op de Thoraxchirurgie moeten volgen.
Voor mij maakte het de keuze om voor de Thoraxchirurgie te kiezen makkelijker als jong gediplomeerde operatieassistent, vertelt Desmae. Het is altijd leuk om door te leren en ik wist dat dat hier sowieso ging gebeuren.
Op de Thoraxchirurgie zien we veel omleidingsoperaties van het hart, kijkoperaties van de longen en/of het weghalen van weefsel. Maar we zien ook long- en harttransplantaties, operaties aan hartkleppen en het plaatsen van steunharten. Bij deze operaties wordt ook gewerkt met de hart-longmachine. Die machine neemt de hart- of longfunctie over tijdens de operatie.
We werken samen
met een vast team operatieassistenten op de Thoraxchirurgie. Ook de chirurgen, anesthesiologen en anesthesiemedewerkers werken vast op dit specialisme, vertelt Marloes. Je werkt dus vaak samen met dezelfde mensen. Iedereen kent elkaar goed en iedereen is op elkaar ingespeeld.
We werken daarnaast nog samen met arts-assistenten, coassistenten en perfusionisten die de hart-longmachine bedienen. We werken binnen het operatiecentrum in onze eigen operatiekamers, vertelt Desmae. Ik vind het heel fijn om samen te werken met mensen die je kent. Er hangt hier een gemoedelijke sfeer en er zijn eigenlijk ook nooit problemen met het overnemen of ruilen van diensten. Wij weten allemaal van elkaar hoe we werken en dat werkt heel prettig.
Het blijft bijzonder
om te werken bij een long- of harttransplantatie, vertelt Marloes. Zodra de hart-longmachine de functie van het lichaam heeft overgenomen dan ligt het hart stil en kan de transplantatie worden uitgevoerd. Het moment dat het hart daarna weer zelf begint te kloppen zal ik nooit vergeten. Ook de operaties bij kinderen blijven heel bijzonder.
Ik werk, naast mijn baan op de Thoraxchirurgie, sinds kort ook bij het zelfstandig uitname team (ZUT), vertelt Desmae. Hier was binnen het operatiecentrum een vacature voor beschikbaar. Ik heb ongeveer één keer per zes weken een dienst voor het ZUT. Dat betekent dat ik 7 dagen lang, 24/7 bereikbaar ben en in actie kom wanneer patiënten in Noord-Nederland komen te overlijden en/of hersendood zijn verklaard en die orgaandonor zijn. Bij een oproep ga ik, samen met een collega operatieassistent, in een speciale ‘ZUT-bus’ met chauffeur naar het betreffende ziekenhuis waar de patiënt ligt. Daar mogen we gebruik maken van één van hun operatiekamers en halen we de organen. Met dit werk draag ik bij aan de laatste wens van de patiënt die een orgaan doneert, maar ook aan het beter maken van de patiënt die een orgaan ontvangt. Ik vind het echt heel speciaal dat ik hierin kan en mag bijdragen.
Ik dacht de OK
ook wel eens te kunnen gaan verlaten, want ik miste op een gegeven moment de sociale contacten met de patiënten, vertelt Marloes. Maar de sfeer die hier hangt, vind je nergens anders. Nu geef ik, naast mijn werk als operatieassistent, zorgmassages aan oudere mensen in zorginstellingen. Daar haal ik mijn sociale contacten uit. Met deze combinatie ben ik helemaal gelukkig.
Voordat ik een volgende stap in mijn carrière ga maken, wil ik eerst ergens heel goed in worden, vertelt Desmae. Daarna zijn er verschillende mogelijkheden om door te groeien. Ik kan bijvoorbeeld de stap maken naar de regie, OACV worden, les gaan geven op de opleiding voor operatieassistenten en wellicht zelfs een keer hoofd worden van de afdeling. Maar ik denk dat ik eerst nog veel beter kan worden in dat wat ik nu doe.
Ben je enthousiast geworden van dit verhaal en wil je meer ontdekken? Neem dan contact op met Janet Wink-Veenhuizen, waarnemend hoofd operatieassistenten Thoraxchirurgie, telefoonnummer: 06 2565 1437, e-mailadres: [email protected]. Meteen solliciteren kan natuurlijk ook. Klik hier voor de vacature.