Margriet en Monique werken als operatieassistent in het UMCG: “Als operatieassistent werk je op een afdeling waar eigenlijk nooit iemand komt, dus echt achter gesloten deuren. Je ziet dingen die andere mensen nooit te zien krijgen.”
als moleculair genetisch analist, voordat ik in 2008 aan de opleiding tot operatieassistent begon, vertelt Monique. Ik wilde graag meer uitdaging in mijn werk en was er klaar voor mijzelf verder te ontwikkelen. Ik ben altijd al gefascineerd geweest door het menselijk lichaam en het verder ontdekken hiervan. Voordat ik de vacature voor de opleiding tot operatieassistent zag, wist ik niet dat het beroep überhaupt bestond, maar ik kwam er in de sollicitatieprocedure al snel achter dat het werk enorm goed bij mij past.
Ik wist al heel vroeg dat ik operatieassistent wilde worden, vertelt Margriet. Ik ben een keer op een open dag van en ziekenhuis geweest en daar waren ook operatieassistenten aanwezig. Toen wist ik; dat wil ik! Ik had de mavo gedaan, dus ik ben eerst een MBO-4 opleiding tot doktersassistent gaan doen, maar het was voor mij al wel duidelijk dat ik daarna de opleiding tot operatieassistent zou gaan doen. De opleiding heb ik in Leiden gevolgd en uiteindelijk heb ik de keuze gemaakt terug naar het Noorden te verhuizen. Mijn moeder werkte ook altijd in het UMCG, dus dat leek mij ook wel wat. Ik heb zelf geïnformeerd naar de mogelijkheden en voelde mij meteen erg welkom. Ik mocht mijn CV opsturen en langskomen en nu werk ik hier nog steeds.
is heel divers en geen dag is hetzelfde. Je werkt iedere dag met andere collega’s en bij diverse operaties. Dat maakt iedere dag weer een uitdaging, vertelt Margriet.
Wij zorgen ervoor dat een operatiekamer gebruiksklaar is voor de ingreep die plaats gaat vinden, vertelt Monique. We zorgen dat alle materialen aanwezig zijn, zoals de sets, de instrumenten, disposables en al het positioneringsmateriaal. Daarnaast stellen we de patiënt gerust voorafgaand aan de operatie, nadat de patiënt in slaap is gebracht positioneren we de patiënt en dragen wij zorg voor de administratie. Wanneer de operatie daadwerkelijk begint maken we het de sets en disposable benodigdheden steriel open, desinfecteren we het operatiegebied nadat de anesthesie de patiënt in slaap heeft gebracht en dekken we de patiënt af met steriele doeken. Tijdens een operatie kun je als operatieassistent instrumenteren of omlopen. Tijdens het instrumenteren kijk je goed mee en probeer je steeds een stapje vooruit te denken. Maar ook tijdens het omlopen is goed meekijken en luisteren belangrijk, zodat je collega die aan tafel staat op tijd de juiste spullen heeft. Na afloop van de operatie ruimen we alles weer op.
Op een gegeven moment weet je gewoon precies wanneer de chirurg welke instrumenten wil hebben tijdens een operatie. Dan hoeft er niet eens meer om gevraagd te worden en dan wordt het een heel natuurlijk proces, vertelt Margriet.
in verschillende diensten, vertelt Margriet. Een dagdienst, een aflosdienst, een middagdienst, een late dienst en een nachtdienst. Over het algemeen kan er goed rekening gehouden worden met voorkeuren qua diensten. De bereikbaarheidsdienst werk je voorafgaand aan een late dienst en niet achteraf. Dat doen wij als één van de weinige ziekenhuizen in Nederland. Dat heeft als voordeel dat je nadat je bereikbaar bent geweest en een late dienst hebt gewerkt klaar bent met je werk en niet nadat je al een late dienst gewerkt hebt nog bereikbaar hoeft te zijn. Tijdens de bereikbaarheidsdiensten moet je binnen een half uur omgekleed op de OK staan. Voor collega’s die ver weg wonen, is er een mogelijkheid om dichtbij het UMCG te blijven overnachten.
Geplande operaties gebeuren altijd overdag en niet ’s nachts. Tijdens de nachten zijn het echt alleen spoedoperaties. Het komt dus ook weleens voor dat er tijdens de nacht helemaal geen operaties zijn. Het is wat dat betreft hollen of stilstaan.
zien we als operatieassistent veel hoog complexe operaties, vertelt Margriet. Dat maakt dat je heel specialistisch te werk gaat. Je krijgt bij het UMCG ook echt de ruimte om je specialistisch te oriënteren als operatieassistent. Ik doe bijvoorbeeld ook de robotchirurgie. Voor verschillende specialismen opereren we met een robot en daar komt steeds iets anders bij kijken.
Dat maakt het werk hier enorm uitdagend. De ingrepen die wij hier doen en de techniek waar wij mee werken, kom je in een ander ziekhuis niet zo snel tegen, vertelt Monique. En ingrepen die in een perifeer ziekenhuis veel voorkomen zien wij hier dan weer niet. Voor onze leerlingen betekent dat, dat ze voor de laagcomplexe ingrepen tijdens het eerste leerjaar, echt de boeken in moeten duiken. Maar de ingrepen die behandelt worden in het derde leerjaar, zie je dan minder in een perifeer ziekenhuis. En daar hebben de leerlingen in het UMCG weer hun voordeel mee.
zijn over het algemeen lang durende operaties. Het komt dus best weleens voor dat ik in een ochtenddienst start op een OK, om half vier ’s middags wordt afgelost en de operatie daarna nog lang doorloopt, vertelt Margriet. En het betekent dat je soms lang achter elkaar moet staan. Daarnaast hebben we ook vaak OK’s die multidisciplinair zijn. Hierbij opereren verschillende specialismen tegelijkertijd. Zo is het UMCG het enige ziekenhuis in Nederland dat kinderlevertransplantaties doet. Daar is naast een leverchirurg ook een plastisch chirurg bij betrokken.
We werken ook wel eens multidisciplinair met een dubbel team, vertelt Monique. Dan staan we met twee operatieassistenten steriel aan tafel met vier chirurgen. Bijvoorbeeld met chirurgen van de plastische chirurgie en de oncologie, omdat de plastisch chirurgen een reconstructie operatie uitvoeren nadat de oncologisch chirurgen een deel van een tumor hebben verwijderd.
werk ik voor de hoofd-hals chirurgie en de plastische chirurgie en hierbinnen ben ik met name betrokken bij de kaakchirurgie en de neurochirurgie. Dat is vaak fijne microchirurgie en dat vind ik heel leuk om te doen, vertelt Monique. We werken met ongeveer 36 operatieassistenten voor deze specialismes. Het team operatieassistenten is heel divers, van jong naar oud. De sfeer onderling is goed en we denken hier goed om elkaar. We praten met elkaar over hoe het gaat en in de koffiekamer is de sfeer relaxed. We werken verder samen met anesthesiemedewerkers (in opleiding), anesthesiologen (in opleiding), leerling operatieassistenten, chirurgen en coassistenten. Daarnaast zijn er soms gasten die mee komen kijken, bijvoorbeeld collega’s uit andere ziekenhuizen.
Margriet werkt met name als regie op sector 3 en staat als operatieassistent bij de gynaecologie en robotchirurgie. Sector 3 omvat ook nog de specialismen traumachirurgie. Orthopedie, urologie, vaatchirurgie, leverchirurgie, oncologie, kinderchirurgie, abdominale chirurgie en transplantatie chirurgie. Op deze sector werken we met ongeveer 60 operatieassistenten en ook bij ons is het team heel divers.
Zo hebben we een collega die hier al heel lang werkt met ontzettend veel kennis, maar ook leerlingen die net klaar zijn met de opleiding en alles daar tussenin. De sfeer is goed en we hebben veel voor elkaar over. Stel dat iemand omhoog zit en een dienst wil ruilen, dan wordt dat altijd wel geregeld voor elkaar. Dat is mooi om te zien.
worden door ervaren collega’s binnen een specialisme ingewerkt, vertelt Margriet. We beginnen dan met de, voor ons doen, laagcomplexe ingrepen en bouwen dat verder op naar hoog complexe ingrepen. We nemen hier samen de tijd voor en geven mensen de ruimte om op hun eigen tempo te leren. Wanneer je uit een kleiner ziekenhuis komt dan kan er binnen het UMCG natuurlijk ineens veel op je af komen. Het is groot, met 24 OK’s en veel collega’s. De ervaren collega’s zorgen ervoor dat het goed verloopt.
We vinden goede begeleiding van nieuwe collega’s inderdaad heel belangrijk, vertelt Monique. Zo zorgen we ervoor dat het niet te overweldigend en te veel wordt. Je leert dus echt van elkaar op de werkvloer.
mijn werkplek en de zorg die wij hier leveren, vertelt Margriet. De zorg gaat hier binnen het ziekenhuis 24/7 door en er wordt hier altijd hard gewerkt. Er gebeurt hier altijd veel, ook ’s avonds en ’s nachts. Het is heel bijzonder dat wanneer je dienst voorbij is terwijl het is heel druk op de OK’s, je ’s avonds naar huis gaat door de gangen van het ziekenhuis die donker en stil zijn. Ondertussen weet je wel wat er gaande is achter de deuren van het operatiekamers.
dat er bestaat, vind ik. Ik kan er uren over praten, vertelt Monique. Om andere mensen net zo enthousiast te maken en meer bekendheid te geven aan het beroep ben ik in februari 2018 een Instagram account begonnen. Mijn foto’s werden na verloop van tijd veel hetzelfde, omdat ik binnen bepaalde specialismes werkzaam ben, dus wilde ik er graag iemand bij hebben. Margriet is toen aangesloten en dat loopt fantastisch. We vullen elkaar aan, controleren elkaars foto’s en teksten en beantwoorden de vragen die binnen komen. Er gaat veel werk ik zitten, maar het brengt ons ook veel leuke dingen. Zo kregen we een keer bericht van een student die zelf een gastcollege mocht regelen. Ze wilde ons hier graag voor uitnodigen en dat hebben we gedaan. Die colleges geven we nu nog steeds. Je vindt in Nederland geen ander account van een beroepsgroep in een ziekenhuis, ouder dan dit account. Dat is hartstikke tof!
In het begin waren andere collega’s sceptisch, want niemand wist echt wat het was, vertelt Margriet. Maar nu denken veel collega’s mee over de posts die we kunnen plaatsen en willen ze meedoen in de filmpjes die onze leerlingen maken. Het is echt gaan leven op de afdeling. En collega’s vinden het zelf ook hartstikke leuk om foto’s van zichzelf te hebben en daarmee te kunnen laten zien wat ze op hun werk doen.
