Susanne is werkzaam in het UMCG als verpleegkundig consulent diabetes (diabetesverpleegkundig): “Het UMCG geeft veel ruimte om eigen ideeën in te brengen. Bij nieuwe ontwikkelingen in de diabeteszorg, kunnen wij als team bekijken of dit ook past in onze missie en visie en of we het willen gaan inzetten voor onze patiënten. Omdat de ontwikkelingen zo snel gaan, wordt het werk binnen de diabeteszorg echt niet saai!”
wist ik al dat ik mij wilde gaan specialiseren in chronisch zieke patiënten, omdat ik het erg interessant vind om mensen langere tijd te begeleiden. Na mijn opleiding ben ik eerst bij een ander ziekenhuis op de afdeling Nefrologie gaan werken en daar heb ik de kans gekregen om de opleiding tot diabetesverpleegkundige te gaan volgen. Ik heb een baan gekregen als diabetesverpleegkundige in de eerste lijn waarbij ik met name met diabetes type 2 patiënten heb gewerkt. Daar heb ik een mooie basis kunnen leggen voor mijn diabeteskennis. Om meer verdieping te krijgen ben ik in het UMCG gaan werken.
omdat we veel verschillende patiënten behandelen. Denk hierbij aan zowel diabetes type 1 patiënten, als patiënten met zwangerschapsdiabetes, als diabetes type 2 patiënten. Het is een volwassenenpoli, dus we zien mensen in alle leeftijdsgroepen vanaf 16/18 jaar. Er zijn vele mogelijkheden in behandelvormen en technieken, zoals pomptherapie en sensortechnologie, vaak ook gekoppeld aan elkaar. We hebben hele betrokken artsen die onderzoek doen, waarin we ook steeds meer kunnen betekenen. Hierbij hoort ook het implementeren van nieuwe technieken. Naast poliklinische zorg doen we de diabetesregulatie bij patiënten die opgenomen zijn in het UMCG en gaan we op indicatie langs op de afdeling. Ook het geven van scholing over diabetes aan afdelingsverpleegkundigen is onderdeel van het werk. Dit alles maakt het werk als diabetesverpleegkundige voor mij erg aantrekkelijk.
want ik vind het fijn om samen met mijn collega’s te kunnen kijken hoe we bepaalde situaties aanpakken. We hebben een multidisciplinair team waarin we samenwerken met, diëtisten, een podotherapeut verpleegkundig specialist en endocrinologen. Verder hebben we binnen het ziekenhuis nauw contact met bijvoorbeeld de medisch psycholoog voor doorverwijzingen en de afdeling Oogheelkunde voor het maken van oogfoto’s. In de diabeteszorg zien wij de patiënt ook echt als onderdeel van het behandelteam. Je bespreekt veel dingen met elkaar op een gelijkwaardig niveau en dat werkt heel prettig. We werken als team heel zelfstandig. Om deze zelfstandigheid verder te vergroten hebben alle verpleegkundigen de module farmacotherapie gedaan, zodat we ook voorschrijfbevoegdheid hebben bij patiënten waarbij door een arts de diagnose diabetesmellitus is vastgesteld.
uit verschillende onderdelen. Eén van de verpleegkundigen doet een telefonisch spreekuur waarin patiënten ons kunnen bellen met vragen en problemen. Daarnaast hebben we onze poli spreekuren, waarbij we onze eigen patiënten zien voor controles, Diabetespatiënten komen in principe één keer per drie maanden op het diabetescentrum voor controle. Bij zo’n controle ga je in gesprek met de patiënt over hoe het gaat en kijk je naar de bloedsuikers, vraag je lab controles aan en beoordeel je deze. We doen de bloeddruk en spuitplaats controles. Minimaal eén keer per jaar doen we een voetcontrole bij de patiënt. Daarnaast bespreek je of de huidige therapie nog passend is, of dat daar aanpassingen in gedaan moeten worden. Aangezien de ontwikkelingen in de diabeteszorg heel snel gaan, is het goed om daar kritisch naar te blijven kijken. Verder hebben we de DROP (diabetes regulatie opgenomen patiënten). Hiervoor hebben we de afdelingen van het UMCG onderling verdeeld, om goed contact te kunnen houden met een afdeling. Ik sluit regelmatig aan bij de overleggen van de afdeling. Tot slot hebben we nog de pieper, waarop we voor spoedgevallen tijdens kantooruren bereikbaar zijn. Een dag loopt niet altijd zoals je van te voren hebt bedacht. Dit vraagt om flexibiliteit, maar maakt het werk ook leuk en afwisselend.
het feit dat ik, naar aanleiding van een congres waar ik ben geweest, samen met het team een nieuwe pomp heb mogen implementeren bij het UMCG. Toen ik die pomp zag, dacht ik meteen, daar kan een deel van onze patiënten echt iets mee. Ik ben er toen heel actief mee bezig geweest om de pomp uit Amerika hierheen te halen en uiteindelijk hebben we een jaar later een pilot kunnen draaien met de eerste patiënten. Door middel van deze technieken kunnen we de kwaliteit van leven van een groep patiënten echt verbeteren. Inmiddels mag ik geïnteresseerde collega’s uit het vakgebied scholing geven om mijn kennis over te dragen.
kun je veel betekenen in het dagelijks leven van een patiënt. Diabetes heeft niet alleen invloed op de patiënt zelf, maar ook op het hele gezin en het systeem daaromheen. Ik vind het heel mooi dat ik mensen zelfstandigheid terug kan geven in het leven. Bijvoorbeeld patiënten die weer alleen naar buiten durven gaan en niet meer afhankelijk zijn van anderen, omdat ik ze een bepaald hulpmiddel heb kunnen geven. Je komt soms ook heel dichtbij de patiënt, omdat ze zich echt aan je “bloot” moeten geven. Daarom is het goed dat je een eigen groep patiënten hebt waar je een vertrouwensband mee op kunt bouwen. Voor die groep ben je het eerste aanspreekpunt. Zo heb ik wel eens gehad dat ik gebeld werd door een patiënt die er net achter was gekomen dat ze zwanger was. Bleek ik het nieuws eerder te weten dan haar eigen partner! Je bent zo verweven in het leven van een patiënt, dat je dit soort belangrijke momenten mee mag maken; dit vind ik heel bijzonder.
