Rianne werkt 11,5 jaar in het UMCG, in eerste instantie op verpleegafdelingen voor volwassenen en sinds 2018 als kinderverpleegkundige in het Beatrix Kinderziekenhuis (BKZ) op verpleegafdeling M4 (M4VA): “Het is elke dag weer een eer om voor kinderen te mogen zorgen en dat ouders die zorg ook volledig toelaten. Dat heeft alles met vertrouwen te maken.”
terecht gekomen, omdat mijn oude leidinggevende van de volwassenenafdeling de overstap maakte naar de BKZ. Via hem heb ik een halve dag meegelopen op de afdeling en ik was eigenlijk direct heel enthousiast. Toen er een plekje vrij kwam heb ik de overstap gemaakt en ben ik begonnen aan mijn opleiding tot kinderverpleegkundige.
De opleiding was heel leuk, ik vond het vooral heel interessant om weer de diepte in te gaan. Maar het was ook wel pittig. Ik was toen zelf ook net moeder en combineerde de opleiding met het onregelmatige werken en mijn gezin thuis. Daarnaast werd ik van senior verpleegkundige weer een leerling. Gelukkig voelde ik mij op de afdeling meteen thuis en welkom en kun je het hier goed aangeven wanneer je iets niet weet. Dat is hier eigenlijk heel normaal.
is de patiëntencategorie heel breed. Er liggen bij ons kinderen vanuit de neurochirurgie, maar ook vanuit de neurologie. Dat zijn bijvoorbeeld kinderen met epilepsie wat ontregeld is geraakt. Daarnaast verzorgen we kinderen met trauma’s. Die zijn dan, met wat voor reden dan ook, bijvoorbeeld op hun hoofd of rug gevallen, hebben uitvalsverschijnselen of zijn buiten bewustzijn geweest. Verder zien we kinderen vanuit de sociale pediatrie. Dat is wel een heftige categorie patiënten. Naast het verzorgen van deze kinderen moeten we ook de veiligheid van deze kinderen waarborgen.
Ook zien we kinderen die meervoudig gehandicapt zijn en bijvoorbeeld niet lekker in hun vel zitten. Ouders geven dan vaak ook aan dat er iets niet klopt. De focus ligt dan vooral op het verhogen van het comfort van het kind. Wat ook nog voorkomt zijn kinderen met anorexia die we behandelen. Het kan zijn dat die hier onder een dwangmaatregel liggen en dan moeten we ze voeden.
Verder zien we kinderen met stofwisselingsziektes, maar ook kinderen met endocriene aandoeningen. Denk hierbij aan pasgeborenen met hyperinsulinisme. Ook kinderen met diabetes kunnen bij ons terecht. Tot slot verzorgen we ook kinderen met een longziekte, die bijvoorbeeld astma hebben wat ontregeld is geraakt, het rhino- of RS-virus hebben, kinderen met taaislijmziekte of een interstitiële longziekte.
Soms hebben we ook een kind met een tijdelijke diagnose, omdat de arts nog niet precies weet wat er aan de hand is. Dat is wel typisch UMCG natuurlijk, een onbekende of nieuwe diagnose.
heb ik een hele diverse rol. We zorgen ervoor dat de kinderen hun verblijf hier zo prettig als mogelijk ervaren. Hierin werken we ook veel samen met de pedagogisch medewerkers. We zijn vaak ook de stem van de kinderen. Als wij iets merken of zien, dan maken we dit bespreekbaar met de arts of met de ouders. En we zijn natuurlijk de vraagbaak voor de ouders.
Een opname kan heel heftig zijn voor ouders, zeker wanneer het een acute opname is. Daarin proberen we ouders zo veel mogelijk te ondersteunen.
Daarnaast hebben we natuurlijk de verpleegkundige werkzaamheden zoals het doen van controles, de temperatuur opnemen, de ademhalingsfrequentie meten, de bloeddruk meten (dit noemen we vaak spierballen meten), medicatie verstrekken en luiers verschonen. Het kan soms veel tijd kosten om een kind zo ver te krijgen dat het meewerkt en het niet meer eng vindt. Dan moet je soms allerlei trucjes uit de kast halen.
is heel leuk en divers en toen ik hier net begon voelde het echt als een warm bad. Er is een grote groep verpleegkundigen die hier al jaren werkt en een groep die net van de opleiding komen. Het is een mix van jong en oud en ervaren en starters. Dat zorgt voor een fijne dynamiek en iedereen leert van elkaar. Je kunt je als startende verpleegkundige vertrouwd en veilig voelen door het goede leerklimaat. Je wordt als leerling ook gewoon gezien als volwaardige collega.
Het grappige van dit team is dat we allemaal heel verschillend zijn, maar we zijn wel één team en dat werkt heel goed. Je moet hier ook niet altijd te serieus zijn, een grap op z’n tijd moet kunnen. Dat heeft ook met de zorg rondom kinderen te maken.
eigenlijk wel bijzonder. We maken zo veel bijzondere momenten mee. Wanneer een kind bijvoorbeeld weken of maanden in het BKZ heeft gelegen en dat ouders hun kind eindelijk mee naar huis kunnen nemen. Dat is ook voor de ouders heel speciaal. Of dat een kind heel slecht binnen komt, maar uiteindelijk heel goed door kan stromen naar een revalidatieplek. Dat zijn mooie momenten die je soms niet verwacht. M4VA is gewoon een hele bijzondere afdeling.
in de BKZ zijn de verschillende mogelijkheden die je hebt. Zo ben ik sinds kort ook kwaliteitsmedewerker. Voor nu is dat eerst genoeg en ben ik wel even uit geleerd, maar er komt vast een moment waarop ik weer toe ben aan een nieuwe uitdaging. Dan zijn er binnen de BKZ verschillende opleidingsmogelijkheden of zou ik kunnen doorstromen naar een regiefunctie. Ik vind het ook leuk om leerlingen enthousiast te maken en les te geven, dus misschien ga ik daar wel iets mee doen. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. Dat is het leuke van verpleegkundige zijn, je kunt alle kanten op.
